W szkle zapisane

Na niewielkim szklanym dysku, opracowanym przez badaczy laboratoriów firmy Microsoft, można zapisać i bezpiecznie przechowywać nawet do trzech i pół tysiąca filmów lub 1,75 miliona utworów muzycznych. Projekt badawczy, w ramach którego opracowano nowy typ nośnika danych, znany jest pod nazwą „Project Silica”.

Naukowcy Microsoftu przechowują dane w szkle wykorzystując trójwymiarowe piksele zwane wokselami (ang. voxels). Według opisu opublikowanego przez zespół Microsoftu, zachodzi tu czteroetapowy proces: zapis za pomocą ultraszybkiego lasera femtosekundowego, odczyt przez mikroskop sterowany komputerowo, dekodowanie i w końcu przechowywanie w fizycznej bibliotece lub inaczej magazynie danych. Biblioteka jest pasywna, nie korzysta z elektryczności w żadnej z jednostek pamięci. Jako czynne jednostki robocze pracują tu roboty, które ładują się podczas bezczynności, budząc się, gdy potrzebne są dane. Wspinają się na półki, pobierają szkło, a następnie wracają do czytnika.

Jak zapewnia Microsoft, w przeciwieństwie do klasycznych metod przechowywania danych, takich jak magnetyczne dyski obrotowe, „opracowane w ramach Projektu Silica szklane talerze wielkości spodka będą przechowywać dane przez tysiące lat”. Raz zapisane na szklanym dysku dane nie mogą zostać zmienione. Zespół Microsoft Research Project Silica współpracuje z organizacjami stojącymi za inicjatywą globalnej biblioteki muzyki „Global Music Vault” w Svalbard w Norwegii, w celu dostosowania swoich rozwiązań do potrzeb muzycznego archiwum ludzkości.

Źródło: pcworld.com, Fot. Adobe Stock

Mirosław Usidus