Druk 3D ze szkła
Naukowcy wykorzystali do produkcji szklanych obiektów urządzenie, które nazywają G3DP. Jako, że w pracy nad szkłem niezbędna jest precyzyjna kontrola temperatury środowiska (aby materiał nie pękał), wykorzystuje się tu dwie komory cieplne. W pierwszej szkło jest podgrzewane do temperatury 1040 – 1165 stopni Celsjusza, topiąc się. W temperaturze tej szkło przebywa cztery godziny, będąc w tym czasie oczyszczane z gazowych bąbli. Dysza jest chłodna dopóki ten proc sie nie zakończy. Następnie ogrzewana na przemian do 1040-1010 stopni i zaczyna się drukowanie 3D.
Druga komora jest ogrzana do temperatury 480 stopni Celsjusza. Zapobiega to zbyt gwałtownemu chłodzeniu szkła. Powstające podczas addytywnego nakładania warstw materiału ostre brzegi po schłodzeniu są szlifowane a proszek szklany wraca na górę – do ponownego przetopu.