Nobel z fizyki
Według komunikatu Komitetu Noblowskiego, tegoroczni laureaci otworzyli drzwi do nieznanego świata, w którym materia może przyjmować dziwne stany. W latach 70. ubiegłego wieku Michael Kosterlitz i David Thouless wykazali, że aktualne teorie na temat nadprzewodnictwa i nadciekłości nie działają dla cienkich warstw. Wyjaśnili też mechanizm przejścia fazowego, które powoduje, że nadprzewodnictwo znika w wysokich temperaturach. W latach 80. Thouless wyjaśnił poprzednie eksperymenty z cienkimi elektrycznie przewodzącymi warstwami, w których przewodność była precyzyjnie zmierzona jako całkowite kroki. Pokazał, że te kroki są w swojej naturze topologiczne. Mniej więcej w tym samym czasie Duncan Haldane odkrył w jaki sposób koncepcje topologiczne można zastosować do zrozumienia własności łańcuchów małych magnesów znajdujących się w niektórych materiałach.
Dziś znamy wiele topologicznych faz, nie tylko w cienkich warstwach, ale także w zwykłych objętościowych materiałach. W ciągu ostatniej dekady dziedzina ta spowodowała gwałtowny rozwój badań nad fizyką materii skondensowanej, w nadziei znalezienia nowych topologicznych materiałów, których by można użyć w nowych generacjach elektroniki i nadprzewodników, a także w przyszłych komputerach kwantowych. Dzięki pionierskiej pracy tegorocznych noblistów teraz jesteśmy na tropie nowych stanów materii.
