Gigantyczna energia fuzji kwarków
Reakcja fuzji kwarków zachodzi jednak na niższym poziomie, nie dotyczy jąder atomów, lecz kwarków tworzących cząstki elementarne - składniki jąder. Jak piszą w "Nature" obaj autorzy doświadczeń, reakcje syntezy oparte na cięższym kwarku dolnym (jeśli przyjąć, że taka cząstka rzeczywiście powstaje) mogłyby uwalniać dziesięciokrotnie więcej energii niż wspomniana cząstka xi. Trudno byłoby jednak wytworzyć taką reakcję. Cząstki, które zawierają kwarka dolnego, w eksperymencie CERN LHCb trwają ok. jednej bilionowej sekundy, na przestrzeni ok. 22 mm. Potem tracą energię i zamieniają się w inne cząstki, niczym meteor rozpadający się w atmosferze Ziemi.
Niektórzy komentatorzy naukowi zaczęli się obawiać, że odkryciem zainteresuje się wojsko, aby zastąpić bomby wodorowe wielokrotnie silniejszymi - kwarkowymi. Jednak Marek Karliner uspokaja w swoich wypowiedziach medialnych: "Muszę przyznać, że kiedy po raz pierwszy uświadomiłem sobie, iż taka reakcja jest możliwa, przeraziłem się", przyznał. "Na szczęście jednak nie ma ona charakteru łańcuchowego, więc nie ma obawy, aby można było zrobić z tego broń podobną do bomby termojądrowej."