Splątanie na masową skalę

Fizycy z Uniwersytetu Bazylejskiego po raz pierwszy zaobserwowali paradoks Einsteina-Podolskiego-Rosena w układzie aż kilkuset oddziałujących na siebie atomów. Po raz pierwszy udało się więc osiągnąć stan splątania kwantowego tak wielkiej grupy atomów.

W 1935 r. Albert Einstein, Borys Podolski i Nathan Rosen opublikowali słynną pracę, w której wykazali, że w pewnych okolicznościach teoretycznie możliwe są dokładne pomiary układu fizycznego. W tym celu wzięli pod uwagę dwa systemy - A i B - w tzw. stanie splątanym, w którym ich właściwości są skorelowane. Okazało się, że wyniki pomiarów w systemie A mogą być wykorzystane do przewidywania wyników odpowiadających im pomiarów w systemie B z arbitralną precyzją. Jest to możliwe nawet wtedy, gdy systemy A i B są odseparowane przestrzennie. Paradoks polega na tym, że obserwator może użyć pomiarów w systemie A do wręcz dokładniejszego określenia systemu B niż obserwator, który ma bezpośredni dostęp do systemu B.

Najnowsze osiągnięcie Szwajcarów polega na skali zaobserwowanego zjawiska. Dotychczas udawało się dokonywać pomiarów jedynie w układach z pojedynczych cząstek lub atomów.