Życie na Marsie? Mogło istnieć. Dawno temu

Życie na Marsie? Mogło istnieć. Dawno temu
NASA opublikowała wyniki dwóch badań uznawanych za przełomowe, jeśli chodzi o eksplorację Czerwonej Planety. W pierwszej z publikacji naukowcy ujawniają odkrycie cząsteczek organicznych w skałach powierzchniowych Marsa, co ma być wskazówką dotyczącą istnienia tam w odległej przeszłości życia. W drugiej wyjaśniają, dlaczego w marsjańskiej atmosferze występują sezonowe wahania metanu gazowego. Oba artykuły ukazały się w czasopiśmie "Science".

Z dwóch miejsc w kraterze Gale’a, których wiek szacuje się na ok. 3 miliardy lat, aparatura zainstalowana na łaziku Curiosity pobrała próbki gleby. Wskutek analizy rozpoznano szereg cząsteczek organicznych powszechnie występujących w bogatych w substancje organiczne skałach osadowych Ziemi.

-Wykrycie na Marsie cząsteczek organicznych oraz metanu ma daleko idące konsekwencje w kwestii potencjalnego istnienia tam niegdyś życia - zauważyła kierująca badaniami Jennifer Eigenbrode podczas prowadzonej na żywo dyskusji na temat odkryć. - Ciekawostką jest, że ok. 3,5 miliarda lat temu krater Gale’a zapewniał warunki porównywalne do tych panujących wtedy na Ziemi, gdzie życie właśnie się rozwijało.

Wizja starożytnego oceanu na Marsie

 

Drugie badanie dotyczy cyklicznego pojawiania się w atmosferze Marsa metanu. Większość ziemskiego metanu jest wytwarzana przez źródła biologiczne, więc badacze podejrzewali, że i ten na Marsie może wykazywać pochodzenie biologiczne. W 2015 r. Curiosity po raz pierwszy wykazał, że atmosfera Czerwonej Planety zawiera metan, choć astronomowie zaczęli go wykrywać już w roku 2003. Nikt nie wiedział jednak, skąd pochodzi. W grudniu 2017 r. naukowcy z NASA podali, że poziom metanu na Marsie w ciągu roku rośnie i spada. Po przeanalizowaniu danych z tamtejszej atmosfery, zbieranych przez ponad cztery lata, wysnuto wniosek, że wydobywa się on najprawdopodobniej z zamarzniętych kawałków lodu, zwanych klatratami metanowymi (występują również na Ziemi). To tłumaczy, dlaczego poziom metanu jest wyższy podczas marsjańskiego lata – lód topnieje, a metan się ulatnia.