Nadprzewodnik w meteorycie

Badania przeprowadził zespół naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego pod kierownictwem Ivana K. Schullera, specjalizującego się w poszukiwaniach naturalnie występującego nadprzewodnictwa. Sześć lat temu opracował on technikę zwaną spektroskopią mikrofalową z modulacją pola magnetycznego (MFMMS), polegającą na umieszczaniu małych fragmentów próbek w jamie wypełnionej mikrofalami i oscylującym polem magnetycznym, a następnie schłodzeniu ich. Kiedy próbki przechodzą ze stanu przewodników do nadprzewodników, sposób w jaki absorbują mikrofale ulega drastycznej zmianie. Metoda MFMMS pozwala naukowcom na szybkie zbadanie dużych ilości materiałów.

Substancję nadprzewodzącą wykryto we fragmentach meteorytu Mundrabilla, jednego z największych na świecie (22 tony kawałków rozrzuconych po australijskich równinach Nullarbor), a także w obiekcie zwanym GRA 95205. Materiałem nadprzewodzącym jest stop indu, ołowiu i cyny, znany wcześniej naukowcom jako nadprzewodnik (zobacz także: Ołów - doświadczenia chemiczne). Jest to pierwszy dowód występowania nadprzewodnictwa w kosmosie. Należy pamiętać, że stop ten nie jest nadprzewodnikiem w temperaturze pokojowej, ale w przestrzeni kosmicznej istnieją obszary, w których temperatura jest niższa niż 5 stopni Kelvina (-268,15°C), w której staje się nadprzewodnikiem.

Źródło: gizmodo.com

Mirosław Usidus