Nadprzewodnictwo w rekordowo wysokiej temperaturze

W czasopiśmie „Nature” ukazała się publikacja zespołu naukowców o tym, że udało im się otrzymać nadprzewodnik działający w temperaturze pokojowej, no może nieco chłodniejszej niż pokojowa bo 14,5 stopnia Celsjusza. Haczyk polega na tym, że materiał, w którym wykazano to zjawisko trzeba ścisnąć do ciśnienia 2,6 miliona atmosfer. Jednak samo osiągnięcie nadprzewodnictwa w tak wysokiej temperaturze jest wielkim osiągnięciem.

Podstawą materiału, który stworzyli badacze jest wodór, który pod wpływem wysokiego ciśnienia staje się metalem a następnie nadprzewodnikiem. Trzy lata temu Ranga P. Dias i Isaac Silvera, obaj z Harvardu, poinformowali, że wytworzyli od dawna poszukiwaną metaliczną formę wodoru. Jednak praca z samym tylko wodorem jest bardzo trudna. Naukowcy zaczęli poszukiwać. Pięć lat temu ukazała się praca wskazująca na siarkowodór jako bardzo obiecujący nadprzewodnik w wysokiej temperaturze pod ogromnym ciśnieniem. Potem rekord wysokotemperaturowego nadprzewodnictwa pobił wodorek lantanu.

Zespół z Uniwersytetu w Rochester, którym kierował Dias, zaczął badać mieszaninę wodoru, siarki i węgla. Testowane materiały ściskali w diamentowym kowadełku do ciśnień zbliżonych w rdzeniu Ziemi. Aż w końcu udało im się otrzymać mieszankę o rekordowo wysokiej temperaturze nadprzewodnictwa. Oczywiście nadprzewodnik ten nie jest praktyczny przy tak wysokim cisnieniu, ale naukowcy uważają, że stopniowo uda się zredukować ciśnienie przy zachowaniu wysokiej temperatury i nadprzewodnictwa. „Ostatecznie, chcemy doprowadzić ciśnienie do ciśnienia otoczenia,” zapowiada prof. Dias.

Reportaż o wysokotemperaturowym nadprzewodniku

Źródło: www.nytimes.com

Mirosław Usidus