Pierwsze próby wykorzystania energii Słońca
Mont-Louis_France
?Słońce ma moc około 500 000 000 000 KM. Czyli pięćset miliardów koni mechanicznych. Na szczęście nie cały ten ?ładunek? trafia na Ziemię. Energia, przechwytywana co sekundę ze Słońca przez naszą planetę, odpowiada 6 milionom ton węgla. Dla porównania: do ogrzania niewielkiego mieszkania wystarczy 1 - 2 tony węgla na całą zimę. Pierwsze próby wykorzystania energii Słońca nie przypominały dzisiejszych ogniw fotowoltaicznych. Ale bez tych pierwszych kroków, postęp nie byłby możliwy. Pierwsze skuteczne urządzenia, to były tak zwane kolektory typu zwierciadlanego. W ich konstrukcji używa się lustra o wielometrowej powierzchni, ruchomego tak, aby biorąc pod uwagę ruch Ziemi, lustro było ustawione zawsze jak najbardziej prostopadle do tarczy słonecznej. Soczewka skupiająca zastąpiona jest zwierciadłem wklęsłym, również o wielometrowej powierzchni, zbudowanym z małych płyt lustrzanych. Ponieważ kąt padania równa się kątowi odbicia, promienie odbite od olbrzymiego płaskiego lustra padają na całą powierzchnię zwierciadła wklęsłego i zostają skupione w jednym punkcie, czyli ognisku zwierciadła. Powstaje tam tak wysoka temperatura, że można topić metale, co pozwala na wykonanie bardzo precyzyjnych modeli, odlewów. Współcześnie, na tej zasadzie buduje się tak zwane kuchenki słoneczne. To doskonałe rozwiązanie dla gospodarstw domowych znajdujących się na obs
zarach bez infrastruktury, ale w mocno nasłonecznionych rejonach Ziemi. Pierwsze laboratorium słoneczne wybudowane zostało w Pirenejach po stronie francuskiej. Laboratorium to skonstruował francuski inżynier, Feliks Trombe. Zwierciadło skupiające zbudowane zostało w postaci metalowej muszli parabolicznej, średnicy około 10 metrów, w którą wmontowano 3500 zwyczajnych małych lusterek. W miejscu skupienia promieni temperatura dochodzi do 3000 °C. W piecu słonecznym Trombego przerabia się tlenek cyrkonu (60 kG dziennie), to jest metalu, którego zapotrzebowanie w technice stale wzrasta. Zapewniał moc cieplna 50 kW. Obecnie w tym miejscu, noszącym nazwę Centrum Mont-Louis Solar Furnace można obserwować jak pracuje. Odwiedzają je wycieczki szkolne i indywidualni turyści Przewodnik zabiera zwiedzających do ?serca? obiektu i wyjaśnienia działanie i wykorzystane energii pieca słonecznego. Pokaz prostych doświadczeń naukowych i edukacyjnych wzbogaca wizytę. Przewodnik pokazuje jak promienie słoneczne mogą wytworzyć temperaturę rzędu 2000oC czy 3500oC, która jest używana do zapalenia drewna, topienia metali, wypalania ceramiki i gotowania. Wizyta kończy się przeglądem technologii wykorzystujących energię słoneczną: elektrowni, topienia metali, budową i zastosowaniem ogniw słonecznych i słonecznych kuchenek. Centrum Mont-Louis Solar Furnace jest zaangażowane w proces transferu technologii krajów południowych. A zwłaszcza miasta Safi w Maroku. Celem jest zainstalowanie na wsi, pieców słonecznych, które będą pomocne podczas wypalania garnków, talerzy, a potem pieczenia chleba. Można je również użyć w procesie wypalania materiałów budowlanych, przygotowywania stopów metali i produkcji z nich naczyń oraz narzędzi, Na Politechnice Warszawskiej można zobaczyć kuchenkę słoneczną.
