Pierwsze stereo

Pierwsze stereo
Pierwszą dźwiękową transmisję z koncertu przeprowadzono w 1881 roku. A działo się to podczas międzynarodowej wystawy elektrotechniki, która odbywała się w Paryżu. Pan Clément Ader ? nie znany wówczas bliżej wynalazca i konstruktor (jak zapewne sam siebie tytułował) prosił zwiedzających o przyłożenie do uszu słuchawek.
 
telefon Adera

Ci którzy się poddali eksperymentowi, ze zdumieniem, acz wyraźnie słyszeli w słuchawkach muzykę. Słuchawki pana Adera były połączone z salą Opery Paryskiej. W dwa lata później we Frankfurcie nad Menem transmitowano operę do oddalonego o 6 kilometrów zamku Rumpenheim, co uważano wówczas za wspaniały rekord odległości. Bardzo ciekawy eksperyment przeprowadził w Ameryce Tomasz Edison. W Metropolitan Opera House postawiono przed każdym z wykonawców tamtejszej orkiestry mikrofon.

Wyglądały one dość niezwykle. Kształtem przypominały wielkie tuby staroświeckich gramofonów. Przed każdym muzykiem stał taki tubowy mikrofon o rozmiarach zależnych od wielkości instrumentu. I tak za pomocą wynalezionego przez siebie telefonu głośnikowego Edison transmitował w 1891 roku przedstawienie operowe do dużej sali, w której transmisji słuchało tysiąc osób. Edison używał mikrofonów węglowych. Zbudował taki mikrofon już w 1877 roku i zainstalował go w części nadawczej wciąż udoskonalanego wówczas telefonu Bella.

Membrana drgająca w mikrofonie węglowym zmieniała opór przylegającej do niej płytki węglowej, silniej lub słabiej na nią naciskając. Okazało się, że luźne styki elektryczne są bardzo czułe na takie drgania jak dźwięk. Te (powyżej wymienione) transmisje i zapewne jeszcze kilka innych, udało się przeprowadzić dzięki kablom telefonicznym. Choć transmisje muzyczne starsze są niż radio, to dopiero przesyłanie głosu poprzez eter postawiło je na odpowiednim poziomie technicznym i artystycznym.

Warto przypomnieć, że transmisja to proces przesyłania dowolnej wiadomości lub ogólnie ciągu danych między nadawcą (nadajnikiem) a adresatem (odbiornikiem) określoną metodą, zrozumiałą dla obu stron (jednakowe kodowanie) i po ustalonej drodze (tzw. medium transmisyjne). W określonym przypadku może być więcej niż jeden adresat nadawanej informacji. Jeśli jest to wybrana grupa spośród odbiorców, mówimy o multicastingu, a jeśli wiadomość trafia do wszystkich bez żadnych ograniczeń - broadcastingu.

W przypadku sieci komputerowych, takich jak np. Internet, stosuje się specjalne rozgłoszeniowe adresy IP. W telekomunikacji teletransmisja (transmisja na duże odległości) odgrywa szczególną rolę, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdyż zapewnia przepływ danych między ośrodkami współpracującymi z sobą, oddalonymi od siebie na odległości rzędu setek czy nawet tysięcy kilometrów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich technologii, może się ona odbywać w czasie rzeczywistym, z zagwarantowaną z góry jakością.

Jednak transmisja Adera miała jeszcze jeden istotny dla techniki fakt. To była pierwsza na świecie transmisja stereofoniczna. Po raz pierwszy zasada stereofonii w praktyce została urzeczywistniona w 1881 roku w Paryżu właśnie podczas pierwszej transmisji koncertu. Ader na scenie Paryskiej Opery ułożył rząd telefonicznych mikrofonów od których sygnał dźwiękowy płynął po przewodach telefonicznych do sal paryskiej wystawy.

Zwiedzający mogli usłyszeć koncert przez DWIE telefoniczne słuchawki, po jednej dla każdego ucha. Później pojawiły się w sprzedaży komercyjne dwukanałowe telefony: w latach 1890-1932 we Francji pod nazwą TEATROPHONE, a w latach 1895-1925 w Wielkiej Brytanii pod nazwą ELECTROPHONE. Masowej produkcji nie rozpoczęto. Na koniec trzeba dodać, że w latach późniejszych pan Clément Ader (1841-1925) został sławnym pionierem francuskiego lotnictwa. Zbudował pierwszy latający samolot jednopłatowy z silnikiem parowym. Jego samolot "Eole" wyposażony był w lekką maszynę parową o mocy 30 KM i czteropłatowe śmigło. 9 października 1890 r. Ader oderwał się od ziemi i wykonał niski lot na odległość ok. 50 m.