7 (+1) najbardziej niezwykłych i innowacyjnych mostów na świecie
Ta znajdująca się w Bangkoku autostrada o długości 54 km i sześciu pasach ruchu mogłaby być najdłuższym lub jednym z najdłuższych mostów na świecie. Niektóre rankingi mostów jednak jej nie uwzględniają, gdyż przez większość swojej długości nie przekracza żadnych wód, choć biegnie nad rzeką i kilkoma małymi kanałami. Tak czy owak z pewnością można ten projekt uznać za najdłuższy wiadukt-estakadę.
Jest to droga płatna i przebiega powyżej trasy Narodowej Autostrady 34 (Na-Bang Bang Pakong Road), na wiadukcie (moście złożonym z wielu przęseł), którego średnia rozpiętość wynosi 42 m. Wiadukt ma 27 m wysokości i został wybudowany w marcu 2000 r. Na budowę zużyto 1 800 000 m3 betonu.
Blackfriars to most nad Tamizą w Londynie, o 303 m długości i 32 m szerokości (niegdyś 21 m). Pierwotnie został zaprojektowany w stylu włoskim, zbudowano go z wapieni, nosił nazwę William Pitt Bridge, na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta, a od momentu otwarcia za korzystanie z niego pobierano opłaty. Ukończono go w 1869 r. Przeprowadzona w ostatnich latach przebudowa polegała na pokryciu obiektu dachem z paneli słonecznych. Dzięki temu w centrum miasta powstała elektrownia mająca 4,4 tys. ogniw fotowoltaicznych, dostarczających energię niezbędną do działania infrastruktury kolejowej. Pokryty panelami słonecznymi obiekt produkuje rocznie 900 tys. kWh energii, a jego konstrukcja jest dodatkowo wykorzystana do przechwytywania i gromadzenia wody deszczowej. To największy tego typu most na świecie
Najbardziej jednak efektowny w tej klasie jest chyba most wantowy (podwieszony) Kurilpa Bridge (fot. powyżej), dla pieszych i rowerzystów, przerzucony przez rzekę Brisbane. Oddano go do użytku w 2009 r., a przedsięwzięcie kosztowało 63 mln dolarów australijskich. Ma 470 m długości, 6,5 m szerokości i jest częścią miejskiej pętli pieszo-rowerowej. Zaprojektowało go duńskie biuro Arup Engineers. Został podświetlony z użyciem technologii LED. Zasilanie pochodzi z 54 paneli słonecznych zamontowanych na moście.
Most wiszący w Sewilli, rozpięty nad rzeką Gwadalkiwir, zbudowano z okazji wystawy EXPO 92. Miał połączyć z miastem wyspę La Cartuja, na której zaplanowano wystawowe pokazy. Jest to wspornikowy most podwieszony z pojedynczym pylonem, stanowiącym przeciwwagę dla przęsła o długości 200 m, z trzynastoma różnej długości linami stalowymi. Zaprojektowany został przez słynnego hiszpańskiego inżyniera i architekta Santiago Calatravę. Budowa mostu rozpoczęła się w roku 1989, a zakończona została w roku 1992.
Most dla pieszych Helix Bridge powstał w 2010 r. Rozciąga się nad lustrem wody przy singapurskim Marina Bay, czyli żywiołowo rozwijającym się południowym fragmencie centrum Singapuru. Obiekt tworzą dwie spirale ze stali nierdzewnej, które wzajemnie się przeplatają, imitując ludzkie DNA. Na World Architecture Festival w Barcelonie uznano go za najlepszą konstrukcję transportową na świecie.
Liczący 280 m długości most wykonano w całości ze stali nierdzewnej, jednak wieczorami mieni się on tysiącami kolorów, bo cała jego konstrukcja wyposażona została w LED-ową iluminację, czyli opasujące kładkę świetlne wstęgi. Dodatkową atrakcją mostu są cztery punkty widokowe – w formie wystawionych na zewnątrz platform, z których można podziwiać panoramę Marina Bay, pełną drapaczy chmur.
Banpo powstał w 1982 r., na bazie innego mostu. Przebiega nad rzeką Han, łącząc seulskie dzielnice Seocho i Yongsan. Charakterystycznym elementem konstrukcji jest fontanna Moonlight Rainbow, która czyni mierzącą 1140 m długości konstrukcję najdłuższą fontanną na świecie. 9380 dysz wodnych po każdej ze stron pomostu wytryskuje na minutę 190 ton zasysanej z rzeki wody. Ta wystrzeliwana jest nawet na 43 m w górę, a strumienie mogą przybierać różne kształty (np. spadające liście), co w połączeniu z podświetleniem 10 tys. różnobarwnych diod LED i oprawą muzyczną daje niesamowite efekty.
Sidu River Bridge to most wiszący, znajdujący się w pobliżu miasta Yesanguan. Konstrukcja nad doliną rzeki Sidu jest częścią trasy G50 Shanghai-Chongqing Expressway, mającej długość 1900 km. Most zaprojektowała i wybudowała fi rma Second Highway Consultants Company Limited. Koszt budowy wyniósł ok. 100 mln dolarów. Ofi cjalne otwarcie budowli nastąpiło 15 listopada 2009 r.
Most Sidu River należy do jednych z najwyżej położonych konstrukcji nad powierzchnią gruntu lub wody. Odległość powierzchni mostu od dna wąwozu to 496 m, długość – 1222 m, szerokość – 24,5 m. Konstrukcja składa się z dwóch wież w kształcie litery H (wschodnia ma 118 m, a zachodnia 122 m wysokości). Liny zawieszone między wieżami zostały splecione ze 127 wiązek, z których każda składa się ze 127 drutów o średnicy 5,1 mm, co daje w sumie 16 129 drutów. Podest jezdni wykonano z 71 elementów. Zastosowano kratownice o wysokości 6,5 m i szerokości 26 m.
Gdy ten obiekt zostanie ukończony, będzie najdłuższym mostem łukowym na świecie. Został zaprojektowany przez firmę FXFOWLE Architects z Nowego Jorku, na zamówienie dubajskiego zarządu dróg i transportu. Konstrukcja składa się z dwóch mostów łukowych, przeciętych przez sztuczną wyspę, na której znajdą się amfi teatr, terminal promowy i Opera Dubaju. Na moście zaplanowano sześć pasów ruchu samochodowego w każdym kierunku (20 tys. pojazdów na godzinę), dwa tory dla budowanej linii Zielonej Metra (23 tys. pasażerów na godzinę) oraz ciągi ruchu pieszego. Główne przęsło tej konstrukcji ma rozpiętość 667 m, a całkowita szerokość mostu wynosi 64 m. Spód obiektu umiejscowiono 15 m nad wodą, a klucz łuku wznosi się na 190 m. Most połączy miejscowości Al Jaddaf i Bur Dubaj. Ciekawe, że intensywność jego oświetlenia zależeć będzie od jaskrawości księżyca. Im jaśniejszy księżyc, tym bardziej intensywnie zaświeci sam most.
