Grawitacyjna mapa Ziemi

Grawitacyjna mapa Ziemi
Ziemia nie przyciąga jednorodnie na całej swojej powierzchni. Gdy w 2001 roku specjaliści NASA, na podstawie zdjęć satelitarnych, opracowali grawitacyjną mapę Ziemi okazało się, że są miejsca w których jesteśmy lżejsi

Zgodnie z ta mapą różne strefy naszej planety charakteryzują się różną siłą przyciągania. Jest to związane z "chropowatością" i niejednorodnością powierzchni Ziemi. Mówiąc prościej, im niżej znajduje się powierzchnia Ziemi, tym większy siła przyciągania pojawia się w danym rejonie.

I w ten sposób w rejonie Himalajów waga zmniejsza się o 1% i waha się w zależności od terenu okolicy. Jeszcze nikt oficjalnie i zdecydowanie nie stwierdził czemu tak się dzieje. Według jednej z teorii niska grawitacja w rejonie Indii związana jest ze ścieraniem się płyt tektonicznych Indyjskiego subkontynentu i Eurazji. Odpowiednio, w strefach położonych niżej na przykład, w południowej części Ocean Spokojnego daje się zauważyć podniesioną grawitację.

Grawitacyjna mapa Ziemi

Naturalnie strefy grawitacyjne nie są tak oczywiste jak strefy klimatyczne, ale ich analiza obnaża niewidzialne procesy odbywające się we wnętrzu planety. Te informacje pomagają w badaniach płaszcza skorupy ziemskiej. Specjaliści uważają, że analiza grawitacyjnych pól wytłumaczy jak działa proces przywracania równowagi na planecie po okresie lodowcowym, w czasie którego odbywało się kształtowanie obecnej formy Ziemi. Podobno mapa może pomóc w wytłumaczeniu przyczyn podnoszenia się poziomu oceanu światowego.

W celu dokładniejszych badań w Kosmosie, na wysokości 220 km krążą specjalne satelity Grace - Gravity Recovery and Climate Experiment monitorujące najmniejsze zmiany pola grawitacyjnego planety. Nowa mapa, otrzymana dzięki zdjęciom z tych satelitów razy dokładniejsze od istniejących wcześniej, opartych na danych z takich satelitów jak CHAMP . Początkowo specjaliści z NASA byli pewni jedynie tego, że ruch płyt tektonicznych i niewidzialne zmiany skorupy ziemskiej wpływają na zmianę charakterystyki jej pola grawitacyjnego. Obecnie uważają, że dokładne pomiary zmian ziemskiego pola grawitacyjnego mogą pomóc w przewidywaniu przyszłego klimatu naszej planety.

Wyniki najnowszych badań wskazują, że rozkład wody i lodu na powierzchni Ziemi może być oszacowany dzięki pomiarom pola grawitacyjnego. Grace potrafi zarejestrować zmianę masy, odpowiadającą masie warstwy wody o grubości 10 centymetrów. Pozwoliło to na wykrycie wzrostu poziomu wód gruntowych, spowodowanego silnymi opadami, w basenie Amazońskim i w południowej Azji.

W zasięgu instrumentów Grace są także słabe sygnały spowodowane zmianą ruchu wody w oceanie. Wystrzelona w marcu 2002 Grace mierzy zmiany pola grawitacyjnego Ziemi. Przyrządy na pokładzie satelity są w stanie wykryć minimalne różnice w ziemskim przyciąganiu spowodowane lokalnymi zmianami masy. Dokładność pomiaru ich względnego położenia musi sięgać 1 mikrometra, czyli jednej setnej grubości ludzkiego włosa. Grace mapuje zmiany pola grawitacyjnego, wywołane następowaniem po sobie pór roku, warunkami pogodowymi, czy krótkoterminowymi zmianami klimatu. A jeszcze niedawno uważano, że ziemskie pole grawitacyjne jest jednorodne?