Impregnaty do drewna

wnikanie impregnatu fot. Dekspol

? impregnaty do drewna są szkodliwe dla ludzi, ale tylko do czasu wchłonięcia się w drewno, wyschnięcia. Po określonym czasie nie są toksyczne i nie stanowią zagrożenia. Dopuszczone do obrotu detalicznego są tylko środki mniej toksyczne. Używany przez wiele lat xylamid, jako zbyt trujący, został wycofany ze sprzedaży. Czas, w którym nie należy przebywać w sąsiedztwie zaimporegnowanych materiałów, podany jest na każdym opakowani preparatu. Producenci określają to jako czas potrzebny do całkowitego wywietrzenia pomieszczenia, w którym jest drewno impregnowane, czyli nieodczuwanie zapachu impregnatu, lub podają czas w godzinach np. 48 godzin minimum.

Impregnaty do drewna nanosić można na 3 sposoby.

• Poprzez pomalowanie, nasączenie przy użyciu pędzla, wałka, tamponu lub szmat, preparatem danego przedmiotu. To zadanie długotrwałe, kłopotliwe i przy nie zastosowaniu środków ochronnych może być niebezpieczne. W ten sposób impregnuje się małe elementy drewniane, meble wykonane w domu, czasem elementy płotów, lub stosuje się ten sposób podczas renowacji starych budynków. Końcówki, pęknięcia oraz złącza trzeba nasycić obficie, przez co uzyskuje się dobrą ochronę.
• Poprzez długotrwałe zanurzenie przedmiotu w impregnacie. Od 12 minut wzwyż, zawsze zgodnie z instrukcją na opakowaniu danego preparatu. Drewno mające kontakt z ziemią należy moczyć co najmniej przez godzinę
• Metodą ciśnieniową w autoklawie ? tylko w ten sposób można zaimpregnować drewno w całym jego przekroju i mieć pewność, że jest właściwie zabezpieczone. Oczywiście jest to możliwe tylko w zakładach produkcyjnych. Tak właśnie zaimpregnowanego surowca powinniśmy szukać dla naszych domowych budowli.

Dwie pierwsze metody zabezpieczają tylko powierzchownie i tego typu działania trzeba co jakiś czas powtarzać. Drewno, które częściowo ma być zakopane w ziemi lub stać bezpośrednio na niej powinno być impregnowane pod ciśnieniem.

Niezależnie od stanu skupienia, w jakim jest sprzedawany impregnat , może on być bezbarwny, lub barwić drewno na określony kolor lub odcień drewna (tak jak bejce)., albo często spotykanym na więźbach dachowych kolor zielony . Taką barwę nadaje między innymi Volmanit. Impregnat bezbarwny  można zabarwić przy pomocy barwnika. Najczęściej proponowane kolory impregnatów  to :pinia, kasztan, mahoń, orzech, brąz, palisander, heban, zieleń. Ostateczny kolor wymalowania uzależniony jest od jakości i gatunku drewna, rodzaju obróbki jego powierzchni oraz liczby naniesionych warstw

Przygotowanie surowca

Przystępując do impregnacji zawsze trzeba surowiec odpowiednio przygotować. Drewno nie może mieć żadnych wcześniej naniesionych powłok, czyli bejcy, farb, lakierów. Powinno być czyste i oczywiście suche. Powierzchnię materiałów trzeba oczyścić szczotką z brudu i kurzu lub przeszlifować, a następnie przemyć benzyną lakierniczą Jeśli przed impregnacją się ją przeszlifuje, lub nawet zhebluje się dany element, impregnat szybciej wniknie w drewno i zużyje się go mniej niż w elemencie chropowatym. Jednak element nie szlifowany wchłonie więcej preparatu poprzez co będzie solidnie zabezpieczony. Inaczej mówiąc impregnat trzeba kłaść na ,,surowe?? drewno.

Produkty wysokiej jakości, niestety droższe, wnikają bardzo głęboko w drewno. Jest to odwrotnie proporcjonalne do wydajności preparatu. Środki tańsze, dostępne na rynku, są pozornie bardziej wydajne, przez co jakość zabezpieczenia jest mniejsza. Ilość zużytego impregnatu może się różnić w zależności od chłonności drewna.

Chłonną powierzchnię drewna nasącza się metodą ,,mokre na mokre?? tak długo, jak impregnat jest wchłaniany w podłoże. Dla drewna o niewielkiej chłonności podłoża wystarczy z reguły jednorazowe nasączenie impregnatem. Aby mieć pewność, trzeba poczekać. Jeżeli na 30 minut po ostatnim naniesieniu impregnatu powierzchnia drewna jest mokra, trzeba zetrzeć pozostałości do sucha szmatą nie pozostawiającą po sobie włosków tkaniny i tym zakończyć nanoszenie preparatu.