Konstrukcja Muzeum Riverside
Muzeum Riverside
Dachy można pokrywać tytano-cynkiem. Taką blachę wykorzystano do konstrukcji Muzeum Riverside - Szkockiego Muzeum Transportu. Materiał ten charakteryzuje się nadzwyczajną długotrwałością i nie wymaga konserwacji przez cały okres użytkowania. Jest to możliwe dzięki naturalnej patynie, która powstaje wskutek działania warunków atmosferycznych i chroni pokrycie przed korozją. W przypadku uszkodzenia blachy, np. zarysowania, tworzy się na niej warstwa węglanu cynku, która zabezpiecza materiał na dziesięciolecia. Patynowanie to naturalny, powolny proces uzależniony między innymi od częstotliwości opadów, stron świata i nachylenia powierzchni. Ze względu na refleksy świetlne, powierzchnia może uzyskać nierównomierny wygląd. Dlatego opracowano technologię patynowania blach tytan-cynk znanych jako ?patynapro szaroniebieska? i ?patynapro grafit?. Ta technologia przyśpiesza naturalny proces patynowania, równocześnie wyrównując odcień barwy warstwy ochronnej. Oddany do użytku w lipcu 2011 roku nowy budynek muzeum jest bardzo nowoczesny tak architektonicznie jak i pod względem użytych materiałów. Początkowo (1964 r.) wystawy na temat historii transportu mieściły się w dawnej zajezdni tramwajowej miasta Glasgow, a od roku 1987 w centrum wystawowym Kelvin Hall. W obiekcie tym ze względu na szczupłość miejsca nie można było wystawiać wszystkich eksponatów. Z tego też względu podjęto decyzję o rozpoczęciu budowy nowego obiektu, bezpośrednio nad rzeką Clyde. Zlecenie zaprojektowania i wykonania muzeum przydzielono londyńskiej pracowni Zahy Hadid. Zespół architektów stworzył projekt budynku, który poprzez swój niecodzienny kształt stał się nową atrakcją portu w Glasgow. Pod względem ukształtowania i rzutu poziomego nowe Muzeum Transportu ? Muzeum Riverside ? przypomina, jak mówią twórcy, ?nieregularnie złożoną i dwukrotnie zgiętą serwetkę, której początek i koniec tworzą dwie całkowicie oszklone ściany szczytowe?. To w tym miejscu turyści rozpoczynają swą podróż przez tunel muzealny, w którym uwagę gości przyciąga istota muzeum, czyli aż trzy tysiące eksponatów. Odwiedzający mogą obserwować kolejne etapy rozwoju i przekształcanie się rowerów, samochodów, tramwajów, autobusów i lokomotyw. Wnętrze tunelu muzealnego wykonano w całości bez zastosowania wsporników. Nie ma w nim ścian konstrukcyjnych czy działowych. Udało się to osiągnąć dzięki konstrukcji nośnej ze stali, o szerokości 35 i długości 167 metrów. Na środku długości muzeum znajdują się dwa jak to określono ?meandrujące zgięcia?, czyli wycięcia, zmiany kierunku ścian, na całej ich wysokości, które zapewniają stabilizację konstrukcji. Te miękkie, płynne przejścia charakteryzują także zewnętrzne ukształtowanie muzeum. Boczne elewację i dach połączono płynnie, bez wyraźnej pomiędzy nimi granicy. Połać dachowa wznosi się i opada na kształt fal, tak, że różnica wysokości sięga 10 metrów.
W celu zachowania jednolitego wyglądu zarówno okładziny elewacji jak i dach mają tą samą strukturę- wykonano je z wyżej wspomnianej blachy tytan-cynko grubości 0,8mm.
Jak podaje producent blachy RHEINZINK ?pokrycie elewacji wykonano w technice pojedynczego kątowego rąbka stojącego, natomiast dach ? w technice podwójnego rąbka. (?) W celu osiągnięcia jednolicie płynnego wyglądu, prace związane z pokryciem rozpoczęto na elewacjach prostopadłych. Aby zapewnić płynne przejście do płaszczyzny dachu, każdy profil wymagał indywidualnego dopasowania do zaokrąglenia bryły budynku. Promienie zgięcia, nachylenie i szerokości materiału zmieniały się na połaciach dachowych wraz z każdym profilem ? każdy pas był ręcznie cięty, formowany i łączony. Do budowy Muzeum Riverside użyto 200 ton materiału Rhenzink profilowanego w pasy blachy o szerokości wynoszącej 1000 mm, 675 mm i 575 mm. Kolejne wyzwanie polegało na zapewnieniu skutecznego odprowadzania wody deszczowej. W tym celu w przejściu między elewacją a dachem zainstalowano położoną wewnątrz rynnę dachową, która nie jest widoczna z poziomu terenu. Natomiast na samej połaci dachowej, w jej najgłębszych miejscach zostało zastosowane odwodnienie z użyciem rynny dachowej, która w celu ochrony przed zabrudzeniem została zabezpieczona siatką perforowaną w kształcie paneli łączonych na rąbek stojący. W celu zagwarantowania niezawodnego odpływu wody deszczowej, przeprowadzono obszerne testy, z pomocą których dopasowano pojemność użytkową i właściwości przepływowe rynien dachowych do przewidywanej ilości wody. To stanowiło ważny aspekt przy wymiarowaniu rynien.
