Elastyczne chipy prosto ze Szwajcarii
Podczas demonstracji nowej technologii badacze zanurzali m. in. liść rośliny w płynie zawierającym niewielkie procesory. Te nie tylko osadzały się na jego powierzchni, ale po wyschnięciu były trwale przymocowane. Głównym technicznym wyzwaniem w budowie tych chipów było nakładanie na elastyczne powierzchnie bardzo cienkich warstw półprzewodnikowych. Udało się to przez nakładanie polimerów o nazwie parylen i łączenie ich z obwodami półprzewodnikowymi. W kolejnych etapach pracy usuwali nadmiar polimeru. Uzyskali bardzo cienką wstążkę elementu elektronicznego grubości jednej tysięcznej milimetra.
Tego typu mikroskopijne i elastyczne procesory mogą znaleźć wiele zastosowań w tzw. internecie rzeczy i w medycynie. Można je np. wykorzystać w inteligentnych soczewkach kontaktowych. Problemem który musi znaleźć rozwiązanie, aby elastyczne chipy weszły do użytku, jest zasilanie tych obwodów.