Kwantowy chip bije superkomputery na głowę
D-Wave Two to nowa wersja dostępnego na rynku od 2011 roku procesora kwantowego DW1. Jego poprzednik miał architekturę 128-kubitową i w ciągu dwóch lat zdołał podwoić swoją moc obliczeniową, co jest tempem szybszym niż rozwój tradycyjnych chipów, zgodnie z prawem Moore’a. DW2 dysponuje architekturą 512-bitową i tysiące razy wyprzedza porównywane z nim czasie testów superkomputery.
Nowy kwantowy układ wyprzedził zaawansowane stacje robocze pracujące na algorytmach IBM CPLEX 3600 razy. Inaczej mówiąc dostarczył 100 rozwiązań w ciągu pół sekundy, podczas gdy superkomputery potrzebowały na to pół godziny. Kubity, które są jednostkami pamięci w komputerach kwantowych, oznaczają nie tylko wartości „0” i „1” ale również superpozycje tych stanów. Oznacza to, że kwantowa jednostka obliczeniowa nie rozwiązuje problemów sekwencyjnie, lecz rozpatruje wszystkie możliwości równocześnie, co wydajnie przyspiesza obliczenia.
Niestety, aby popisywać się takimi obliczeniami kwantowy procesor DW2 potrzebuje specyficznych i dość ekstremalnych warunków: temperatury 0,02 Kelvina, prawie doskonałej próżni, czyli środowiska o ciśnieniu 10 mld mniejszym niż atmosferyczne i potężnej osłony chroniącej go przed polem magnetycznym Ziemi.
