Nanotechnika pobierania wody z powietrza
W specjalistycznym czasopiśmie „ACS Applied Materials & Interfaces” ukazała się publikacja na temat biomimetycznej technologii pozwalającej pobierać wodę z powietrza, nawet o niezwykle małej wilgotności. Wynalazek naśladuje metodą odzyskiwania wody z suchego powietrza stosowaną przez pewnego owada żyjącego na Pustyni Namib.
Chrząszcz, o którym mowa, żyje w jednym z najsuchszych miejsc na Ziemi, pozbawionym prawie jakichkolwiek opadów atmosferycznych. Potrafi jednak zadbać o wodę dla siebie. Hydrofilowe powłoki jego ciała pobierają wilgoć prosto z powietrza. Naukowcy postanowili naśladować technikę stosowaną przez owada nakładając po obu stronach warstwy z nanorurek węglowych dwie polimerowe powłoki, jedna hydrofilową - na wierzch, zaś pod spód - hydrofobową.
Nanorurki zadziałały niczym gąbka zatrzymująca wodę i podobnie jak z gąbki, można z nich ją wycisnąć. Barierą dla szerszego wykorzystania tej technologii jest stosunkowo wysoka cena nanorurek. Naukowcy poszukują materiałów o podobnych właściwościach, które mogłyby je zastąpić.
