Broń elektromagnetyczna

Polska ma mieć broń elektromagnetyczną – tak wynika z informacji podanych przez „Puls Biznesu” i inne media. Projekty dotyczące m. in. „działa elektromagnetycznego” i „broni mikrofalowej” zostały zatwierdzone przez Narodowy Fundusz Badań i Rozwoju. Liderem większości wyłonionych projektów jest Wojskowa Akademia Techniczna, ale realizowane będą przez konsorcja z udziałem wielu znanych ośrodków badawczych i firm. Oprócz dział elektromagnetycznych i obezwładniających systemów mikrofalowych Narodowe Centrum rekomendowało trzy inne projekty: metody obrony przed Impulsami mikrofalowymi o dużej mocy, infrastrukturę badawczą i technologie związane z generatorami do wytwarzania wysokiej mocy impulsów promieniowania elektromagnetycznego, antenami nadawczymi impulsów, technologiami materiałowymi związanymi z ochroną aparatury pomiarowej oraz „Laserowe Systemy Broni Skierowanej Energii Laserowe Systemy Broni Nieśmiercionośnej.”

Działo elektromagnetyczne (railgun), którego nie należy mylić z urządzeniami do wysyłania impulsów mikrofalowych, wyrzuca pocisk w powietrze dzięki energii elektrycznej (wykorzystując siłę Lorentza). Wyeliminowanie materiału wybuchowego w trakcie strzelania pozwoliło jednak zwiększyć prędkość opuszczania lufy przez pocisk do nawet 7 Mach (czyli do ponad 10000 km/h.).

Broń mikrofalowa jest jednym z rodzajów broni elektromagnetycznych (zalicza się do nich także laser), należących do grupy broni energetycznych (ang. Direct Energy Weapon). Jak nazwa wskazuje, oddziałuje ona na cel mikrofalami (promieniowaniem elektromagnetycznym o długości fali pomiędzy podczerwienią i falami ultrakrótkimi). Są one zaliczane do fal radiowych (fale decymetrowe, centymetrowe i milimetrowe). Systemy broni laserowej z kolei są zdolne do uwalniania skoncentrowanej energii w postaci wiązki świetlnej w bardzo krótkim przedziale czasu. Powoduje to, iż cała energia jest wyzwalana w bardzo krótkim czasie.