Kataliza
Pierwsze doświadczenie pozwoli sprawdzić wpływ dwutlenku manganu na rozkład wody utlenionej. Do jego przeprowadzenia (fotografia 1) potrzebne będą: 3% roztwór nadtlenku wodoru H2O2 (woda utleniona stosowana jako środek dezynfekujący) oraz dwutlenek manganu MnO2 (używany m.in. do produkcji baterii).
Do dwóch probówek nalewamy po kilka cm3 wody utlenionej (fotografia 2), a następnie do jednej z nich dodajemy nieco dwutlenku manganu (fotografia 3). Rozpoczyna się reakcja burzliwego rozkładu roztworu nadtlenku wodoru (fotografia 4 i 5), zachodząca według równania:
W probówce, do której nie dodano MnO2, nie stwierdza się objawów zachodzenia reakcji rozkładu - roztwór wody utlenionej jest dość stabilny.
Wydzielający się wolny tlen działa dezynfekująco, co wykorzystuje się do odkażania ran za pomocą wody utlenionej. Katalizatorem reakcji jest krew, a ściślej jony żelaza (II) zawarte w hemoglobinie.
W drugim eksperymencie sprawdzimy wpływ popiołu roślinnego na palność cukru. Do jego przeprowadzenia potrzebne będą: cukier w kostkach oraz popiół powstały ze spalenia roślin (fotografia 6).
Po zapaleniu palnika (fotografia 7) ujmujemy w szczypce kostkę cukru i wprowadzamy ją do płomienia (fotografia 8 ). Cukier topi się i przybiera brązowa barwę spowodowaną częściowym rozkładem sacharozy (fotografia 9). Wytworzona substancja (fotografia 10) ma charakterystyczny przyjemny, zapach i smak. Jest to karmel, używany m.in. do produkcji cukierków - popularnych ?Krówek".
W drugiej części doświadczenia kostkę cukru zanurzamy w popiele powstałym ze spalenia roślin (fotografia 11), po czym ujmując ja w szczypce, także wprowadzamy do płomienia palnika (fotografia 12). Tym razem cukier ulega zapłonowi, paląc się jasnym płomieniem (fotografia 13). Katalizatorem reakcji są tlenki i nadtlenki metali alkalicznych (szczególnie litu), powstałe w wyniku spalania materiału roślinnego.
Zdjęcia