Samuel Reshevsky - geniusz szachowy z Ozorkowa

Samuel Reshevsky - geniusz szachowy z Ozorkowa
Szmul Chaim Rzeszewski, czyli Samuel Herman Reshevsky, to jeden z najwybitniejszych graczy dwudziestego wieku. Był szachowym cudownym dzieckiem. Jako sześcioletni chłopiec rozgrywał partie z najlepszymi polskimi zawodnikami, w tym legendarnym Akibą Rubinsteinem, a mając lat osiem uczestniczył w symultanach, czyli pokazach gry jednoczesnej na wielu szachownicach. W swojej bogatej i długiej karierze sześciokrotnie zdobywał tytuł mistrza USA i pięciokrotnie uczestniczył w turniejach pretendentów do tytułu mistrza świata.

Samuel Reshevsky urodził się w polskiej rodzinie żydowskiej, jako Szmul Chaim Rzeszewski, 26 listopada 1911 r., w Ozorkowie nad rzeką Bzurą, ok. 20 km na północ od Łodzi. W 1914 r. rodzina Rzeszewskich przeniosła się do Tomaszowa Mazowieckiego, uciekając przed frontem pierwszej wojny światowej. W szachy nauczył się grać w wieku czterech lat i szybko zaczął robić ogromne postępy. Jako sześciolatek rozegrał ciekawą, chociaż przegraną, partię ze słynnym Akibą Rubinsteinem, a mając lat osiem uczestniczył w symultanach szachowych, rywalizując jednocześnie z wieloma silnymi zawodnikami (1).

1. Ośmioletni Samuel Reshevsky - a właściwie jeszcze Szmul Chaim Rzeszewski - podczas symultany, Francja, 1920 (fot. Kadel i Herbert)

W listopadzie 1920 r. rodzina Rzeszewskich wyemigrowała do USA, a niezwykły talent szachowy dziecka stał się podstawą jej utrzymania. Jako dziewięciolatek mały Szmul rozegrał symultanę z dwudziestoma oficerami i kadetami Akademii Wojskowej w West Point. Wygrał wtedy dziewiętnaście partii, a tylko jedną zremisował.

Od tego czasu podróżował z rodzicami po USA, by grać i zarabiać pieniądze dla rodziny (2). Najczęściej zwyciężał i to ze znakomitymi rezultatami - w sumie na 1500 rozegranych partii przegrał tylko osiem. Nie miał czasu, aby chodzić do szkoły, więc jego rodzice musieli stanąć przed Manhattańskim Sądem Rodzicielskim pod zarzutem niewłaściwego sprawowania opieki.

2. Jedenastoletni Szmul, Nowy Jork, 1922 (źródło: http://susanpolgar.blogspot.com)

W swojej książce "Reshevsky on Chess" (1948) autor tak pisał o tych latach:

"Kiedy jako cudowne szachowe dziecko przemierzałem Europę i Stany Zjednoczone, moje pokazy były przedmiotem dużego zainteresowania. Każdy był ciekaw, jak ośmioletni chłopiec mógł bić dojrzałych wiekiem przeciwników w ich własnej grze. Ludzie nieustannie niepokoili mnie, prosząc o wyjaśnienia. Wówczas nie mogłem odpowiedzieć na ich pytania, ale mogę to zrobić teraz. Szachy były dla mnie naturalną funkcją, jak oddychanie. To nie wymagało żadnego świadomego wysiłku. Poprawne ruchy w grze były dla mnie czymś tak samo spontanicznym, jak nabranie powietrza w płuca."

3. Samuel Herman Reshevsky (źródło: https://alchetron.com/Samuel-Reshevsky)

Na szczęście ogromny talent młodego Szmulka został zauważony i doceniony. Znalazł się sponsor dobroczyńca, Julius Rosenwald, współwłaściciel i szef firmy Sears, Roebuck & Company w Chicago, który zgodził się zapewnić finansową pomoc szachowemu cudownemu dziecku. Postawił jeden warunek: chłopak ma się uczyć.

Szmul Chaim Rzeszewski w roku 1924 przyjął oficjalnie angielską wersję imienia i nazwiska - Samuel Herman Reshevsky. Przez dziesięć lat młody pasjonat królewskiej gry skupił się przede wszystkim na nauce. W 1933 r. ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Chicago, po czym poświęcił się szachom turniejowym (3).

W 1935 r. na zawodach w Margate wyprzedził o pół punktu José Raúla Capablankę, wygrywając z nim bezpośrednią partię. Od tego czasu był zapraszany na najbardziej prestiżowe turnieje. W 1936 r. zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Stanów Zjednoczonych. Wygrywał wiele międzynarodowych imprez, a w latach 1936-1942 zanotował serię 75 gier bez porażki w zawodach o mistrzostwo USA. Uczestniczył w nich w sumie 21 razy, począwszy od roku 1936 aż po 1981.

W 1948 r., po śmierci Aleksandra Alechina, organizacja szachowa FIDE po raz pierwszy zorganizowała bezpośredni turniej o tytuł mistrza świata. Reshevsky zajął w nim trzecie miejsce, z wynikiem 10,5 punktów (zwycięzca, Michaił Botwinnik, zdobył 14) - wygrywając w sumie sześć partii, przegrywając cztery i remisując dziewięć.

W ciągu długiej międzynarodowej kariery, która trwała prawie do ukończenia przez niego 80 lat, zakwalifikował się pięć razy do turnieju kandydatów/ pretendentów do tytułu mistrza świata i sześciokrotnie zdobył tytuł mistrza USA. Brał udział w ośmiu olimpiadach, sześciokrotnie na pierwszej szachownicy. W 1937 r. w Sztokholmie, grając na pierwszej szachownicy, zdobył ze swoją drużyną złoty medal olimpijski.

Również jako senior nadal uzyskiwał znakomite rezultaty. W wieku 63 lat zdobył z drużyną USA brązowy medal na olimpiadzie w Nicei. W roku 1981, mając 70 lat, zajął trzecie miejsce w mistrzostwach USA. W 1984 r. wygrał bardzo silnie obsadzony turniej Reykjavik Open, w którym udział wzięło wielu arcymistrzów.

Zmarł 4 kwietnia 1992 r. w Nowym Jorku. Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyższy ranking osiągnął w październiku 1953 r. Z wynikiem 2785 punktów zajmował wówczas pierwsze miejsce na świecie.

Podczas swojej długiej szachowej kariery pokonał siedmiu mistrzów świata ( Emanuela Laskera, Capablancę, Alechina, Maxa Euwe, Botwinnika, Vasily’ego Smyslova oraz Bobby’ego Fischera). Chociaż Reshevsky i Fischer byli zaciekłymi rywalami przy szachownicy, ten drugi bardzo szanował starszego mistrza i uważał, że w połowie lat 50. XX wieku był on najsilniejszym graczem na świecie (4). Obaj rozegrali ze sobą w sumie 26 partii – dziewięć razy zwyciężył Fischer, cztery razy Reshevsky, a trzynastokrotnie dochodziło do remisu.

4. Reshevsky - Bobby Fischer, Los Angeles, 1966 (źródło: http://www.tabladeflandes.com/zenon2006/zenon_584.html)

W 1957 r. czternastoletni Fischer zwyciężył w Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych. W następnym roku ponownie zdobył tytuł, a jednym z pokonanych rywali był o 32 lata starszy Reshevsky. Poniższa partia pochodzi właśnie z tego turnieju. Jest przykładem przepięknej pułapki debiutowej w obronie sycylijskiej, w jaką dał się złapać Reshevsky genialnemu piętnastolatkowi. Stary mistrz starał się ciągnąć partię jak najdłużej, godząc się z utratą hetmana, ponieważ byłoby mu wstyd natychmiast poddać się młodzieńcowi. Reshevsky uczynił to dopiero w 42 posunięciu (5).

5. Piętnastoletni Fischer i Reshevsky (źródło: www.echecs-photos.be)

Robert James Fischer - Samuel Reshevsky, mistrzostwa USA, 1958

1.e4 c5 2.Sf3 Sc6 3.d4 c:d4 4.S:d4 g6 5.Ge3 Sf6 6.Sc3 Gg7 7.Gc4 O-O 8.Gb3 pułapka! Sa5? (diagram 6). Błąd, czarne wpadają w pułapkę 9.e5! Se8? Przegrywające posunięcie, już lepsze byłoby 9…S:b3 10.G:f7+! (diagram 7) 10…K:f7 11.Se6! d:e6. Nie można 11…K:e6, ze względu na 12.Hd5+ Kf5 13.g4+ z nieuchronnym matem. 12.H:d8 (diagram 8) Sc6 13.Hd2 G:e5 14.O -O Sd6 15.Gf4 Sc4 16.He2 G:f4 17.H:c4 Kg7 18.Se4 Gc7 19.Sc5 Wf6 20.c3 e5 21.Wad1 Sd8 22.Sd7 Wc6 23.Hh4 We6 24.Sc5 Wf6 25.Se4 Wf4 26.H:e7+ Wf7 27.Ha3 Sc6 28.Sd6 G:d6 29.W:d6 Gf5 30.b4 Wff8 31.b5 Sd8 32.Wd5 Sf7 33.Wc5 a6 34.b6 Ge4 35.We1 Gc6 36.W:c6 b:c6 37.b7 Wab8 38.H:a6 Sd8 39.Wb1 Wf7 40.h3 Wf:b7 41.W:b7+ W:b7 42.Ha8 1-0

6. Robert Fischer - Samuel Reshevsky, pozycja po 8...Sa5
7. Fischer - Reshevsky, pozycja po 10.G:f7+
title8. Fischer - Reshevsky, pozycja po 12.H:d8 

dr inż. Jan Sobótka