wyścig Mille Miglia

?pierwszy wyścig Mille Miglia (pol. ?tysiąc mil?) odbył się w 1927 roku. Imprezę rozgrywano przy częściowo zamkniętym ruchu drogowym na dystansie 1000 mil rzymskich, czyli około 1600 km. Obecnie Mille Miglia jest najbardziej prestiżowym rajdem klasycznych samochodów. Mogą brać w nim udział jedynie te modele samochodów, które startowały w dawnym wyścigu. Najlepiej, aby były to te same egzemplarze. Autentyczność musi być potwierdzona certyfikatem FIVA. Mimo to, do kolejnej edycji rajdu w2011roku, zgłosiło się ponad 1200 załóg, z których organizatorzy wybrali zaledwie 378. Dawniej, zwycięstwo w nim cenione było wyżej niż tytuł wyścigowego mistrza świata. Pokonać wyścigową jazdę non-stop po normalnych drogach, na takim dystansie, mogli tylko najlepsi kierowcy i najdoskonalsze maszyny. Samochody o mniejszej pojemności skokowej i wolniejsze startowały jako pierwsze. Mille Miglia zawsze był przeprowadzany na drogach powszechnie dostęnych, ktore na czas wyścigu nawet nie były (przez pewien czas) wyłączane z ruchu. Dlatego organizatorzy musieli wzdłuż całej trasy postawić specjalne znaki, według których mogli sie orientować uczestnicy wyścigu. Później ten znak (strzałka) stał się oficjalny symbolem Mille Miglia. W 1927 roku zwyciężył samochód OM 665S z załogą w składzie Ferdinando Minoia i Giuseppe Morandi. Przez kolejne trzy lata najwyższe podium zdobywały samochody marki Alfa Romeo. Na początku lat trzydziestych, na starcie pojawiły się Mercedesy, od razu stając się groźnymi konkurentami włoskiej koalicji. W 1931 roku Rudolf Caracciola wygrał wyścig, osiągając średnią szybkość 101,1 km/h. Ale potem znowu triumfowały wozy Alfa Romeo. Po wojnie, na starcie w Brescii stanęły legendarne Mercedesy SLR. W 1939 roku wyścig się nie odbył, a w 1940 wygrało BMW z hitlerowską flagą. Poza zwycięstwem samochód uzyskał rekord szybkości pokonując dystans ze średnią prędkością 166,69 km/h, który nie została nigdy pobity. W czasie wojny przeprowadzania wyścigu zaniechano. Gdy w 1947 roku ponownie stanęły na starcie Mille Miglia samochody, bezkonkurencyjne okazało się znów Alfa Romeo, osiągając średnią prędkość 110, 43 km/h. Przez kolejne lata prym wiodło Ferrari. Dopiero w 1954 roku, udało się Lancii pokanać ich dominację. W 1955 roku Striling Moss z Denisem Jenkinsonem w Mercedesie osiągnęli średnią szybkość - niemal 158 km/h. W tym niemieckim zespole Daimler-Benz AG załogę stanowili dwaj Anglicy. Pół godziny po nich wjechał na metę zdobywca drugiego miejsca, legendarny Argentyńczyk Juan Manuel Fangio. Zwycięstwo modelu SLR przyćmiło nieco sukcesy Mercedesów 180 D, 220 A i modeli 300 SL, które często nadawały ton w swoich klasach. Ostatni wyścig Mille Miglia odbył się w 1957 roku. Po poważnym wypadku (zginął Joseph Göttgens), władze zabroniły organizacji długodystansowych wyścigów drogowych. W 1977 roku impreza odżyła, jednakże już jako rajd pojazdów klasycznych i zabytkowych. Na trasie dawnego wyścigu zawodnicy wykonują próby jazdy na regularność. Dystans podzielono na trzy etapy. W czwartek 12 maja 2011 roku, po starcie z Brescii samochody dojeżdżały do Bolonii, skąd nazajutrz wyruszały do Rzymu. W sobotę, 14 maja, przemierzały trasę z Wiecznego Miasta do mety w Brescii. W 1955 roku Stirling Moss potrzebował na to 10 godz. 7 min i 48 s! źródło: między innymi Daimler.com